Noże z ostrzem stałym na stałe w Twojej kolekcji!

Wybierając nóż z ostrzem stałym powinieneś zwrócić uwagę na szereg właściwości i dopasować go do swoich potrzeb. W końcu to wybór na lata. Przeglądając ofertę sklepów z nożami zobaczysz, że poszczególne noże z ostrzem stałym różnią się od siebie nie tylko wyglądem i wielkością. Również gatunek stali, materiał rękojeści i kabury, czy nawet rodzaj szlifu to cechy, którym warto dokładnie się przyjrzeć. Noże z ostrzem stałym świetnie nadają się na survival i bushcraft, więc jeśli jesteś pasjonatem tych outdoorowych rozrywek, koniecznie musisz mieć w swoim ekwipunku co najmniej jeden taki nóż.

Zapewne zwróciłeś już uwagę na różnorodny wygląd noży z ostrzem stałym. Głownie różnią się w zależności od przeznaczenia. Kształtów ostrza jest wiele – od tradycyjnych i uniwersalnych, po oryginalne, do zadań specjalnych. Przemyśl, do czego najczęściej będziesz używał swojego noża z ostrzem stałym i zdecyduj się na taki kształt głowni, który będzie najlepiej do Ciebie pasował.

Jak wybrać kształt głowni? Oto wskazówki wyjaśniające, co kryje się pod poszczególnymi nazwami typów ostrza:

• Drop point – nie bez powodu najczęściej spotykany i wybierany kształt głowni. Ma mocno zaznaczony łuk brzucha ostrza i niewielką krzywiznę grzbietu, która lekko opada w kierunku czubka. Bardzo uniwersalny i wygodny w użytkowaniu. Nagminnie wykorzystuje się go w nożach roboczych i myśliwskich. Doskonały do cięcia, mniej zalecany do kłucia. Świetny dla początkujących, ale też dla doświadczonych użytkowników. Jeżeli nie wiesz jaki typ ostrza wybrać lub nie chcesz za bardzo się nad tym zastanawiać, wybierz drop point, to w 99,99% będzie bardzo dobry wybór!
• Clip point – również bardzo uniwersalny typ ostrza. Charakteryzuje go mocno ścięty, niekiedy nawet wklęsły grzbiet i łagodna krzywizna brzucha ostrza. W użytkowaniu zbliżony do drop-pointa, bardzo dobry w kłuciu i w cięciu.
• Tanto – ten oryginalny typ głowni nawiązuje do kształtu zakończenia główni tradycyjnego, japońskiego miecza. Geometryczne ostrze ma prostszą linię zarówno na grzbiecie jak i brzuchu. Końcówka jest ostro ścięta, nadając całości kształt prostokąta. Dzięki takiej budowie głownia jest bardzo wytrzymała. Tanto rzadko występuje w nożach EDC – najczęściej spotkasz je w nożach taktycznych.
• Bowie – profil zawdzięczający swą nazwę amerykańskiemu XIX pionierowi Jimowi Bowiemu, który wymyślił i spopularyzował ten typ ostrza. Tradycyjna głownia typu bowie posiada charakterystyczne wcięcie w kształcie półksiężyca na grzbiecie oraz wyraźny łuk ostrza w kierunku czubka. Noże z głownią typu bowie posiadają bardzo dobre właściwości tnące i sprawdzają się w nożach terenowych.
• Nessmuk – kształt głowni wzorowany na dziewiętnastowiecznych nożach do użytku na łonie natury. Ten typ ostrza dedykuje się w szczególności wyprawom bushcraftowym. Nessmuk jest z reguły niewielki (lub średnich rozmiarów) i świetnie sprawdza się w codziennych czynnościach obozowych jak np. przygotowywanie jedzenia.
• Straight back – kształt głowni o wyraźnie zaznaczonej krzywiźnie brzucha i prostym grzbiecie. Dobrze sprawdza się w pracach wymagających cięcia i kłucia. To uniwersalne ostrze, które świetnie nadaje się do wielu codziennych czynności.
• Skinner (straight back) – skinner to głownia typu straight back, o ostrzu węższym niż w standardowych modelach tego rodzaju. Sprawdza się w pracach wymagających precyzji, jak również w użytku codziennym.
• Recurve – to ostrze, w którym zauważymy wyraźny zarys fali (zagłębienie fali zaczyna się z reguły w połowie ostrza i biegnie w kierunku rękojeści). Może występować zarówno w ostrzu o profilu drop point, jak też clip point czy bowie. Posiada bardzo dobre właściwości tnące, ale trudniej się je ostrzy przez wzgląd na krzywiznę krawędzi tnącej. Niewątpliwym atutem tego rodzaju ostrza jest lepsza kontrola nad obrabianym materiałem.
• Kukri – rodzaj ostrza z rodowodem z subkontynentu indyjskiego, kojarzony tradycyjnie z nepalskimi góralami zwanymi Gurkhami. Z reguły występuje w większych nożach, o wielkości maczety. Charakteryzuje się mocną krzywizną ostrza (recurve) i opadającym nosem (często głownia drop point mocno opadająca w dół). Ostrze tego typu nadaje się do cięcia, rąbania, karczowania. Sprawdza się podczas torowania drogi w gęstej roślinności, czy też oczyszczania terenu obozu. W mniejszych nożach (również w nożach składanych) także można spotkać ostrza wzorowane na kukri.
• Spear point – symetryczna głownia o takiej samej krzywiźnie zarówno grzbietu, jak i brzucha. Jak sama nazwa wskazuje, kształtem przypomina sztylet, jednak w przeciwieństwie do niego posiada tylko jedną krawędź tnącą. Czasami naostrzony jest także końcowy odcinek grzbietu. Ten typ głowni sprawdza się w nożach bojowych, choć wykorzystuje się go także do noży EDC.
• Trailing point – głownia kształtem przypomina miecze samurajskie. Ma mocno zaznaczoną krzywiznę brzucha, łukowaty kształt całości oraz ostry czubek. Doskonale sprawdzi się podczas głębokiego cięcia, dobry także w kłuciu.
• Dagger – ostrze o konstrukcji sztyletu z obustronną krawędzią tnącą znajdujące zastosowanie w nożach wojskowych i przeznaczonych do samoobrony. Słabiej nadają się do użytku outdoorowego. Ostrza typu dagger znane są również jako needle point.
• Wharncliffe – jego krawędź tnąca jest prosta lub lekko wklęsła, a grzbiet, niekiedy lekko ścięty, opada ku ostremu końcowi głowni. Bardzo dobry do prac takich jak struganie i rzeźbienie, świetny w krojeniu i cięciu.
• Karambit – charakterystyczny kształt tego ostrza przypomina nieco sierp. Głownia jest wyraźnie, mocno zakrzywiona do dołu z długim, ostrym końcem. Karambit sprawdzi się w pracach wymagających głębokiego cięcia, ale także jako narzędzie np. do ścinania traw i pokonywania zarośli. Karambit może też mieć prostą krawędź tnącą.

Nóż z ostrzem stałym to narzędzie, które przynajmniej w założeniu powinno być możliwie jak najbardziej niezawodne. Stąd też istotne, abyś zaopatrzył się w nóż z ostrzem stałym wyprodukowany ze stali dobrej gatunkowo. Na rynku znajdziesz noże z ostrzem stałym zarówno ze zwykłej stali narzędziowej, jak i takie ze stali jakości premium. Od Ciebie zależy, który z nich wybierzesz. Jeśli zastanawiasz się, jaki rodzaj stali wybrać, przedstawiamy Ci gatunki stali najczęściej używane w produkcji noży z ostrzem stałym:

• Stal narzędziowa D2 – bardzo popularna wśród producentów i użytkowników noży. Ma bardzo dobre właściwości tnące oraz wysoką odporność na ścieranie.
• Stal nierdzewna 8CR14MOV – dobrej jakości stal nierdzewna o niezłych właściwościach tnących i dużej odporności na ścieranie.
• Kobaltowa stal Böhler N690 – stal nierdzewna wysokiej jakości. Charakteryzuje się dużą wytrzymałością i odpornością na ścieranie.
• Stal 143CM – wysokiej jakości stal o dobrej odporności na urazy mechaniczne i podwyższonej nierdzewności. Dobrze trzyma ostrość.
• Sleipner – świetnej jakości stal o dużej odporności na ścieranie i wykruszanie. Niezwykle twarda i wytrzymała, długo pozostaje ostra.
• Stal szwedzka RWL-34 – bardzo wysokiej jakości stal nierdzewna. Jest trwała i wytrzymała, ma wysoką odporność na ścieranie i doskonałe właściwości antykorozyjne.
• Amerykańska stal CPM S35VN – wysokiej jakości nierdzewna stal proszkowa. Charakteryzuje się wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne oraz dużą wytrzymałością na ścieranie. Doskonale tnie.
• Vanadis 23 – świetnej jakości stal proszkowa o ekstremalnej wytrzymałości, bardzo dobrej odporności na ścieranie i świetnej ostrości. Stal z grupy premium. Dla uzyskania właściwości antykorozyjnych często powlekana powłokami np. PVD, czy DLC, stąd rekomendacja do jej używania w nożach taktycznych i wojskowych.
• Vanadis 4 Extra – doskonała stal z półki premium. Ekstremalnie twarda i ostra. Cechuje ją bardzo wysoką odporność na przeciążenia i uszkodzenia mechaniczne. Wolno się ściera, rzadko ulega wyszczerbieniom. Podobnie jak w przypadku Vanadis 23, dla uzyskania właściwości antykorozyjnych często powleka się ją powłokami np. PVD, czy DLC. W połączeniu z czarnymi powłokami stal często używana jest w nożach taktycznych i wojskowych.
• Elmax – stal proszkowa jakości premium. Często stosowana w produkcji noży z wyższej półki. Niezwykle wytrzymała, bardzo długo pozostaje ostra. Ma doskonałe właściwości antykorozyjne.
• Stal proszkowa M390 – stal o jakości premium. Wolno się ściera, jest ekstremalnie wytrzymała na przeciążenia i ma doskonałe właściwości antykorozyjne.

Ostrze w nożu z ostrzem stałym to najważniejszy element. Jego kształt i materiał, z którego zostało wykonane, to czynniki, które mają duży wpływ na późniejsze użytkowanie. Warto jednak, abyś zwrócił uwagę także na rodzaj szlifu. Najczęściej spotykany jest klasyczny szlif płaski, jednak jeśli szukasz czegoś innego, sprawdź także następujące szlify:

• Szlif płaski (flat grind) – jeden z popularniejszych szlifów, bardzo wszechstronny. Płaszczyzny noża biegną płasko (stąd szlif płaski), w linii prostej od krawędzi tnącej w kierunku grzbietu. Mogą zakończyć się na samej linii grzbietu, wówczas mamy do czyniena ze szlifem pełnym płaskim, kończyć się powyżej połowy wysokości ostrza (np. na 2/3, czy 4/5), wtedy jest to szlif wysoki. Jeżeli linia szlifu kończy się w okolicach połowy ostrza lub niżej, wówczas jest to szlif niepełny. Wysokość szlifu często dobiera się do grubości i wielkości noża. Naturalne jest, że przy mniejszych klasycznych finkach, z cieńszym ostrzem producenci czy knifemakerzy częściej używają szlifów niepełnych dla wzmocnienia ostrza. Przy większych można sobie pozwolić na szlif pełny, gdyż głownia i tak wytrzyma nawet cięższe prace. Ostatecznie wszystko zależy od koncepcji twórcy.
• Szlif wklęsły (hollow grind) – na którym w od linii krawędzi tnącej w kierunku grzbietu zauważamy obustronne zagłębienie. Jest to rozwiązanie stosowane częściej w mniejszych nożach, tych do użytku codziennego (EDC – Every Day Carry). Niektórzy knifemakerzy (np. polski twórca MK Knives & Tools) stosują bardziej rozwiniętą wersję tego szlifu przy użyciu technologii CNC. Jest to rozwiązanie widoczne w postaci rowków na ostrzu, które podkreślają subtelność szlifu i wspomagają proces cięcia. Stosuje się je w nożach o każdych gabarytach, również tych bardzo dużych.
• Szlif wypukły (convex) – na którym od linii krawędzi tnącej w kierunku grzbietu zauważamy obustronne wybrzuszenie, tak jak w wielu siekierach. Szlif tego rodzaju wspomaga cięcie, szczypanie czy batonowanie drewna, ale słabiej nim się tnie.
• Szlif zerowy, zwany również skandynawskim – w którym nie ma wyraźnie zarysowanej krawędzi tnącej. W zasadzie cały szlif jest ta krawędzią. Taki szlif łatwo się ostrzy ale o trudniej go odtworzyć po wyszczerbieniu.
• Inne – jak np. jednostronny taki jak w dłutach do drewna, czy też szlify mieszane, w których miksuje się np. szlif jednostronny z wypukłym, łączy szlif płaski z wklęsłym itd.

Nóż z ostrzem stałym musi być wytrzymały, a jednocześnie powinien Ci się podobać. Dlatego też styl wykończenia ostrza to nie mniej ważny element noża. Zwróć uwagę jakie wykończenie lub powłoka zostało zastosowane na stali, z której zrobiony został nóż. Czy jest to tylko element wizualny, czy jego zastosowanie jest celowe i ma wpływ na wytrzymałość ostrza. Jedno jest pewne – typów wykończenia i powłok jest niemało, a my wskażemy Ci popularniejsze z nich:

• Satyna – jeden z najbardziej popularnych typów wykończenia. Uzyskuje się go poprzez szlifowanie stali materiałami ściernymi wybranych gradacji. Dzięki temu uzyskuje się efekt jasnego ostrza z widocznymi rysami matowiącymi powierzchnię. Linie satyny można poprowadzić w wybranym kierunku, wzdłuż lub wszerz ostrza, można również zastosować dwa odcienie czy różne gradacje satyny dla uzyskania pożądanego efektu wizualnego.
• Lustro – podobnie jak satyna uzyskiwane poprzez szlifowanie i polerowanie, jednakże zabieg wykonywany jest do momentu aż uzyskany zostanie efekt lustra. Na stali, po zakończeniu polerowania nie widać praktycznie żadnych rys, powierzchnia mocno odbija światło. Lustro w użytkowaniu łatwo przyjmuje rysy, jest bardziej uciążliwe w utrzymaniu, w związku z czym jest rzadziej wybierane.
• Stonewash – wykończenie powstałe dosłownie poprzez „bombardowanie” stali małymi kamieniami (stone wash = wyprane w kamieniu), dzięki czemu uzyskuje się niejednorodną powłokę, która bardzo dobrze maskuje rysy i ubytki powstałe w trakcie użytkowania ostrza. Stonewash podobnie jak inne rodzaje wykończenia dobiera się często do stylu noża.
• Piaskowane (sandblasted) – uzyskane podobnie jak stonewash, z tym że wykonuje się je piaskiem. Wykończenie piaskowane jest bardziej jednorodne i matowe.
• Apocalyptic – wykończenie będące wynikiem specjalnych zabiegów wykonywanych w procesie hartowania. Stosowane często w nożach kolekcjonerskich nadaje każdemu egzemplarzowi unikatowy i efektowny wygląd. W trakcie użytkowania dość dobrze maskuje rysy i otarcia. Wykończenie stosowane przez bardzo doświadczonych knifemakerów (np. TRC Knives).
• DLC / Diamond- Like Carbon – czarna powłoka węglowa o twardości zbliżonej do twardości diamentu (ok 90 HRC). Znacznie wzmacnia nóż, poprawia jego twardość, udarność i zwiększa odporność na ścieranie. Zabezpiecza nóż antykorozyjnie. O poprawnie wykonaną powłokę DLC można podostrzyć inny nóż z mniej wymagającej stali. Często stosowana w nożach najwyższej klasy, w tym w nożach taktycznych gdzie dodatkowo pełni funkcję powłoki antyrefleksyjnej na wypadek potrzeby użycia w warunkach nocnych.
• PVD – czarna powłoka z azotku tytanu. Wzmacnia stal, zwiększa jej żywotność, poprawia twardość i udarność, a także stanowi zabezpieczenie antykorozyjne. Poprawnie wykonana jest bardzo trudnościeralna. Bezpieczna w użytkowaniu z żywnością. Stosowana często w nożach klasy premium, w tym podobnie jak DLC, w nożach taktycznych gdzie dodatkowo pełni funkcję powłoki antyrefleksyjnej na wypadek potrzeby użycia w warunkach nocnych.
• Cerakote – powłoka ceramiczna poprawiająca właściwości fizyczne stali, w tym twardość, zwiększająca odporność na ścieranie i wzmagająca właściwości antykorozyjne.
• Inne – mniej lub bardziej zabezpieczające nóż lub nadającej ostrzu wymaganą barwę. Można tu wymienić chociażby: czarną oksydę, powłokę teflonową, powłokę chromową, powłokę fosforową, powłokę epoksydową itd.

Ważnym aspektem, który należy rozważyć podczas wyboru noża, jest rodzaj krawędzi tnącej. Przymierzając się do zakupu noża zastanów się do czego dokładnie Ci posłuży. Czy noża będziesz używał bardziej uniwersalnie, czy do konkretnego zadania. Czy będziesz nim bardziej kroił żywność, czy przecinał linki. A jeśli nie chcesz się za bardzo zastanawiać, wybierz najpopularniejsze i najbardziej uniwersalne rozwiązanie, ale wcześniej przeczytaj o nim kilka zdań u nas:

• Gładka (plain) krawędź tnąca – najczęściej spotykana, wybierana i używana. Najbardziej uniwersalna. Tnie kroi, sieka, struga, łatwo się ostrzy i odtwarza po wykruszeniu. Występuje w niezliczonej liczbie modeli noży występujących na rynku nie bez powodu.
• Ząbkowana (serrated) – występująca w opcji całkowitego i częściowego ząbkowania. Spotykana często w nożach ratowniczych i wojskowych przez wzgląd na łatwość z jaką można szybko przeciąć nią dany materiał (w nożu ratowniczym np. pasy bezpieczeństwa krępujące poszkodowanego w wypadku komunikacyjnym, w nożu taktycznym np. linki ze stalowymi włóknami, które trzeba szybko przeciąć podczas akcji). Aktualnie przez wzgląd na coraz lepsze stale stosowane w nożach taktycznych często rezygnuje się z tego rozwiązania. Nowoczesne stale nawet z gładką krawędzią tnącą pozostają bardzo długo ostre, radzą sobie z mocnymi, nawet zawierającymi stalowe nici linkami i łatwiej jest je ostrzyć. Krawędzie ząbkowane trudniej odtworzyć po stępieniu i wymagają bardziej specjalistycznych ostrzałek i dodatkowych umiejętności.

Nóż z ostrzem stałym powinien dobrze leżeć w Twojej dłoni. Dlatego też rękojeść to nie mniej ważny element noża niż ostrze. Zwróć uwagę na to, z jakiego materiału stworzona jest rękojeść Twojego wymarzonego ostrza. Materiał rękojeści ma nie tylko dobrze wyglądać, ale też być trwały i odporny na uszkodzenia czy na różnice temperatur. Do wyboru masz wiele ciekawych opcji:

• Kompozyt G10 – bardzo wytrzymały materiał, często stosowany w produkcji noży. Jest odporny na uszkodzenia oraz zmiany temperatur, jak również na większość czynników chemicznych. Praktyczny w użytkowaniu, bez problemu można na nim uzyskać powierzchnię antypoślizgową.
• Micarta – popularny materiał rękojeści, wykonany na bazie mieszanki żywicy z innym materiałem – np. bawełną lub lnem. Charakteryzuje się niezwykłą wytrzymałością, ale też pięknym, naturalnym wyglądem.Micarta jest odporna na zmiany temperatur. Ma wysoką wytrzymałość, także na uszkodzenia mechaniczne.
• Paracord – idealny do oplecenia rękojeści szkieletowej. Takie rozwiązanie to duża wygoda dla użytkownika, który sam decyduje w jaki sposób zamontować paracord i kiedy go zdjąć. Przydaje się zwłaszcza podczas wypraw survivalowych.
• Drewno – to ponadczasowy materiał rękojeści, stosowany w nożach od zarania dziejów. Współcześnie, bardziej znane nam gatunki drewna najczęściej wzmacnia się, stabilizując je zazwyczaj żywicą syntetyczną, uzyskując całkowitą odporność na wilgoć (drewno stabilizowane). Często stosuje się też drewna egzotyczne, o dużej twardości i gęstości, które się dodatkowo woskuje lub lakieruje dla ochrony przed wilgocią. Przykładowe drewna egzotyczne to verawood, ironwood itd. Rękojeść z drewna jest wytrzymała i pięknie wygląda, a każdy model jest niepowtarzalny.
• Włókno węglowe (carbon fiber) – niezwykle wytrzymały materiał o dużej twardości i odporności na zmiany temperatur oraz czynniki chemiczne. Jest lekki i bardzo ładnie się prezentuje. Występuje w różnych wersjach kolorystycznych i z ekskluzywnymi dodatkami, które podnoszą jego wartość i poprawiają wygląd np. z nitkami brązu.
• Aluminium – lekki i bardzo wytrzymały materiał, odporny na korozję. Dzięki procesowi anodyzacji można go barwić na różne kolory.
• Raffir Noble – wytrzymały, a równocześnie unikatowy pod względem wyglądu materiał kompozytowy z dodatkiem mosiądzu i brązu, który daje efekt 3D na rękojeści.
• Tytan – wyjątkowo wytrzymały, twardy a równocześnie lekki materiał, stosowany głównie w nożach typu premium. Praktycznie nierdzewny.
• Inne – pochodzenia naturalnego jak np. stosowane często w nożach myśliwskich: skóra, kości zwierząt, poroże itd..
• Inne – pochodzenia syntetycznego, które bardzo mocno wypierane są przez kompozyt G10, dość ekonomiczny w produkcji i micartę. Są to np. zytel/frn, czyli nylon wzmocniony włóknem szklanym, najtańszy z możliwych dostępnych materiałów na rękojeści – plastik, materiały z rodziny gumowatych, czyli zwykła guma i trochę lepszy kraton, termoplastyczny staglon, który można formować na kształt materiałów naturalnych.

Skoro mówimy o nożach z ostrzem stałym, nie możemy zapomnieć o kaburze. Kupując nóż z ostrzem stałym musisz zaopatrzyć się w odpowiednią kaburę, aby użytkowanie noża było bezpieczne i komfortowe. Z reguły większość modeli noży z ostrzem stałym w zestawie ma już kaburę – jeśli jednak nie spełnia ona Twoich oczekiwań, możesz kupić inną. Kabury produkowane są z różnych materiałów:

• Kydex – najczęściej spotykany materiał stosowany w produkcji kabur. Jest bardzo wytrzymały, odporny na zarysowania, uderzenia, wiele czynników chemicznych oraz wysokie i niskie temperatury. Jest trwały, praktyczny i wygodny w użytkowaniu. Często stosowany w nożach o bardziej nowoczesnym wyglądzie oraz w nożach taktycznych. Występuje w różnych kolorach i daje możliwość ciekawych konfiguracji, sposobów mocowań itd. W zależności od zamysłu projektanta może mieć opcję montażu pionowego, poziomego, mocowania do systemów MOLLE itd.
• Holstex – podobny do Kydeksu materiał o równie wysokiej wytrzymałości. Ma bardzo dobrą odporność na zarysowania i czynniki chemiczne, dobrze znosi wahania temperatur oraz ogień. Charakterystyczny wygląd wierzchniej warstwy przypomina nieco włókno węglowe. Daje ciekawe możliwości stylizacji przez wzgląd na różne faktury i kolory materiału.
• Skóra – klasyczny materiał o eleganckim, stylowym wyglądzie. Stosowana często w nożach o bardziej tradycyjnym designie, czy nożach z rękojeścią z naturalnych materiałów (drewno, róg zwierzęcy itd.). Wykonana w stylu dangler schowa cały nóż, ale można ją też skrócić aby zakrywała samo ostrze. Podczas jej użytkowania trzeba bardziej zwracać uwagę na stan noża przed schowaniem, czyli czy jest czysty, wysuszony i nie zawiera pozostałości organicznych po użyciu.
• Nylonowe, cordurowe, mieszne – materiałowe rozwiązania lub połączenie kydexu z cordurą itd. w zależności od projektu producenta.

Oferta noży z ostrzem stałym jest bardzo szeroka. Nic dziwnego, że w gąszczu tak wielu świetnych modeli ciężko zdecydować się na jeden. Jeśli jednak czytasz ten tekst, to znaczy, że zależy Ci na wzięciu pod uwagę wszystkich możliwych czynników. Dlatego podrzucamy jeszcze kilka określeń, z którymi możesz się spotkać w opisach noży z ostrzem stałym:

• Full-tang – w ten sposób nazywa się noże zrobione w całości z jednego, wyselekcjonowanego kawałka stali. Zapewnia to większą wytrzymałość, w szczególności na przeciążenia. Im więcej „stali kryje się rękojeści”, tym nóż jest wytrzymalszy. Opcja full-tang, to oczywiście opcja ze stalą przebiegającą w nożu od czubka aż po kraniec rękojeści na całej płaszczyźnie. Inne występujące opcje to: semi-full-tang (gdzie odejmuje się małą część stali i powstałą w ten sposób przestrzeń wypełnia materiał rękojeści), narrowing tang (wąski), encapsulated tang, stick tang, partial tang, gdzie ilość stali w rączce w zależności od modelu zmniejsza się aż do wersji, w której materiału na rączkę w rączce jest więcej niż samej stali).
• Rękojeść szkieletowa – charakteryzuje się… brakiem rękojeści. Takie rozwiązanie stosuje się w nożach full tang, które mają z założenia być lekkie i poręczne. Częste rozwiązanie w przypadku noży na szyję (typu neck). Rękojeść szkieletową można oplatać paracordem.

Nigdy nie wiesz, kiedy przyda Ci się nóż z ostrzem stałym. Dlatego pamiętaj o tym, by spakować go do ekwipunku, kiedy wybierasz się do lasu na survival lub bushcraft i będziesz zdany tylko na siebie. W takich chwilach potrzebujesz narzędzi najlepszej jakości, bo wiesz, że nie zawiodą w najmniej oczekiwanym momencie. W naszej ofercie znajdziesz szereg bardzo dobrych i wręcz znakomitych noży z ostrzem stałym, dlatego Twój wybór, choć trudny, będzie z pewnością satysfakcjonujący. Zarówno dla Ciebie, jak i dla nas 😉